Wat beweegt mensen toch om zich over te geven aan de modder van het Kwalleballen?
Waarom doen mensen in hemelsnaam mee met Kwalleballen. Het is vies, het is vermoeiend, en een blauwe plek loop je zomaar op. We hebben het kortom over de 1 miljoen euro vraag die iedere toeschouwer op enig moment door het hoofd schiet. Toch staan de velden ieder jaar vol met stoere jongens en meisjes, mannen en vrouwen met de meest glunderende gezichten. Dat maakt ons nieuwsgierig en daarom stelden we deze vraag aan de mannen en vrouwen die het doen.
Ruud Deckers (25) woont sinds twee jaar in Valkenswaard en maakte vorig jaar zijn debuut. Hoe beviel zijn eerste kennismaking? “Kwalleballen was het allereerste wat me opviel als kersverse Valkenswaardenaar, de actiefoto's zagen er waanzinnig uit. Als sportieveling was ik gelijk verkocht. Maar dan, een volledig team bij elkaar trommelen als je nog bijna niemand kent, dat viel nog niet mee. Uiteindelijk waren we met vier vrienden, maar we werden zo gekoppeld aan een ander half team. Wat een enorm gemoedelijke sfeer hing er rondom de wedstrijden: Eerst een rondje drinken halen en na 10 seconden spelen volledig onder de modder, en dus goed vollebak gaan! Maar ik begrijp de vraag wel: je snapt de ultieme lol eigenlijk alleen als je een keertje hebt meegedaan. En zeker dat ik dit jaar weer meedoe!”
Kwalleballen is voor jong en oud. Tycho (11) was nog maar net een tiener toen hij vorig jaar voor het eerst meedeed. “Vorig jaar heb ik voor de eerste keer meegedaan. Ik had overal posters zien hangen en vond dat wel leuk. Toen bij de rugby werd gevraagd of ik mee wilde doen hoefde ik niet lang na te denken. Ik heb mooie herinneringen aan vorig jaar. Buikschuiven in de modder samen met een teamgenoot, met de zak in de kuil springen. Die zak werd wel steeds zwaarder. En dat mijn schoenen verdwenen in de modder, dat vergeet ik ook niet. Is ook wel een tip hoor, schoenen die je wilt houden kun je maar beter niet dragen. Die raak je toch wel kwijt, of je kunt ze achteraf weggooien.”
Hans van Dijk (64) werkte bij de buurman van het veld en was al snel verkocht. De laatste jaren was hij vooral scheidsrechter, maar hij hoopt stiekem dit jaar weer eens mee te doen. “Geloof het of niet, maar ik ken Kwalleballen dus via mijn werk. Redelijk uniek denk ik. Ik werkte bij Wienholts, het loonwerkbedrijf dat de velden nat houdt. Na het een paar keer aangezien te hebben heb ik met corsobuurtschap Reisvenne Oranje meegedaan. Da’s wel even terug ja, in de tijd dat nog alleen corsoteams mochten meedoen. Later heb ik met verschillende teams meegedaan, hoeveel keer weet ik niet. Het was elke keer bijzonder. De laatste jaren ben ik scheidsrechter, en misschien dat we dit jaar meedoen met walking Kwalleballen. Ik kijk er elk jaar weer naar uit en eigenlijk moet iedereen het een keer gedaan hebben. Kwalleballen hoort op ieders bucket list, haha.”
Kwalleballen was ooit alleen bekend in Dommelen en omstreken, intussen komen deelnemers van heinde en verre. De samenwerking van Kwalleballen met rugbyclub the Vets heeft daar flink aan bijgedragen, hoewel in de begintijd de corsoteams ook tot uit Zundert, Dendermonde en St. Jansklooster kwamen. Josje Schepers (35) ging in 2014 voor het eerst mee naar het Kwalleballen met de rugbydames van The Dukes uit Den Bosch. “Dat was een geweldige ervaring, ik wilde elk jaar weer mee! En dat wordt dit jaar al weer voor de 5e keer. Ons team is inmiddels een ratjetoe geworden van (oud)rugbyers, vrienden en vriendinnen, nieuwkomers en liefhebbers. We doen mee omdat het elk jaar een leuke teamervaring is. En het levert altijd nieuwe vriendschappen op. Maar misschien nog wel het meest omdat het zo’n beetje de enige dag in het jaar is waarop zoveel mogelijk volwassenen binnen georganiseerde chaos in de modder kunnen spelen. Ons team heet dan ook “50 tinten modder.”
Gijs van Rens (15) heeft intussen wel al tien keer meegedaan, denk ie. "Het is niet normaal hoeveel mensen je daar ontmoet. En door dat gekke spel en alle modder is iedereen de hele tijd blij en vrolijk. Ik doe dus ook dit jaar zeker weer mee, gewoon omdat het heel gezellig is. En al mijn vrienden en familie zijn er ook. En hoewel het altijd mooi weer is met Kwalleballen is het toch wel slim om als speler ook warme kleding mee te nemen. Want zelfs met het zonnetje kan het tussen de wedstrijden door best fris zijn met zo’n nat pak.”
Omdat Kwalleballen eigenlijk een spelletje is uit het handboek woudloper heeft het ook op jongeren uit de scoutswereld aantrekkingskracht, zoals op Nick Priems (15) uit Heeswijk-Dinther. Hij deed nooit eerder mee, wat brengt hem dit jaar naar het Kwalleballen? “Ik ken kwalleballen van Jong Nederland bij ons in het dorp. Daar spelen we het vaak. Toen ik via social media hoorde van het Kwalleballen in Valkenswaard was ik echt super enthousiast. En bij het zien van de foto’s nog meer, haha. Bij Jong Nederland had ik natuurlijk zo een heel team bij elkaar, want ze kenden het klappen van de zweep al. En ja, het zal wel een modderige en (sportief) lompe dag worden. Maar man, ik weet zeker dat dit een super leuke dag wordt. Een beetje modder houdt ons echt niet tegen. Het spel is gewoon te leuk!”