Wat beweegt mensen toch om zich over te geven aan de
modder van het Kwalleballen?
Waarom doen mensen in hemelsnaam mee met Kwalleballen. Het
is vies, het is vermoeiend, en een blauwe plek loop je zomaar op. We hebben het
kortom over de 1 miljoen euro vraag die iedere toeschouwer op enig moment door
het hoofd schiet. Toch staan de velden ieder jaar vol met stoere jongens en
meisjes, mannen en vrouwen met de meest glunderende gezichten. Dat maakt ons
nieuwsgierig en daarom stelden we deze vraag aan de mannen en vrouwen die het
doen.
Ruud Deckers (25) woont sinds twee jaar in Valkenswaard en
maakte vorig jaar zijn debuut. Hoe beviel zijn eerste kennismaking?
“Kwalleballen
was het allereerste wat me opviel als kersverse Valkenswaardenaar, de actiefoto's
zagen er waanzinnig uit. Als sportieveling was ik gelijk verkocht. Maar dan,
een volledig team bij elkaar trommelen als je nog bijna niemand kent, dat viel
nog niet mee. Uiteindelijk waren we met vier vrienden, maar we werden zo
gekoppeld aan een ander half team. Wat een enorm gemoedelijke sfeer hing er
rondom de wedstrijden: Eerst een rondje drinken halen en na 10 seconden spelen
volledig onder de modder, en dus goed vollebak gaan! Maar ik begrijp de vraag
wel: je snapt de ultieme lol eigenlijk alleen als je een keertje hebt
meegedaan. En zeker dat ik dit jaar weer meedoe!”
Kwalleballen is voor jong en oud. Tycho (11) was nog maar
net een tiener toen hij vorig jaar voor het eerst meedeed. “Vorig jaar heb
ik voor de eerste keer meegedaan. Ik had overal posters zien hangen en vond dat
wel leuk. Toen bij de rugby werd gevraagd of ik mee wilde doen hoefde ik niet
lang na te denken. Ik heb mooie herinneringen aan vorig jaar. Buikschuiven in
de modder samen met een teamgenoot, met de zak in de kuil springen. Die zak
werd wel steeds zwaarder. En dat mijn schoenen verdwenen in de modder, dat
vergeet ik ook niet. Is ook wel een tip hoor, schoenen die je wilt houden kun
je maar beter niet dragen. Die raak je toch wel kwijt, of je kunt ze achteraf
weggooien.”
Hans van Dijk (64) werkte bij de buurman van het veld en was
al snel verkocht. De laatste jaren was hij vooral scheidsrechter, maar hij
hoopt stiekem dit jaar weer eens mee te doen.
“Geloof het of niet, maar ik
ken Kwalleballen dus via mijn werk. Redelijk uniek denk ik. Ik werkte bij
Wienholts, het loonwerkbedrijf dat de velden nat houdt. Na het een paar keer
aangezien te hebben heb ik met corsobuurtschap Reisvenne Oranje meegedaan. Da’s
wel even terug ja, in de tijd dat nog alleen corsoteams mochten meedoen. Later heb
ik met verschillende teams meegedaan, hoeveel keer weet ik niet. Het was elke
keer bijzonder. De laatste jaren ben ik scheidsrechter, en misschien dat we dit
jaar meedoen met walking Kwalleballen. Ik kijk er elk jaar weer naar uit en
eigenlijk moet iedereen het een keer gedaan hebben. Kwalleballen hoort op ieders
bucket list, haha.”
Kwalleballen was ooit alleen bekend in Dommelen en
omstreken, intussen komen deelnemers van heinde en verre. De samenwerking van
Kwalleballen met rugbyclub the Vets heeft daar flink aan bijgedragen, hoewel in
de begintijd de corsoteams ook tot uit Zundert, Dendermonde en St. Jansklooster
kwamen. Josje Schepers (35) ging in 2014 voor het eerst mee naar het
Kwalleballen met de rugbydames van The Dukes uit Den Bosch
. “Dat was een
geweldige ervaring, ik wilde elk jaar weer mee! En dat wordt dit jaar al weer
voor de 5e keer. Ons team is inmiddels een ratjetoe geworden van
(oud)rugbyers, vrienden en vriendinnen, nieuwkomers en liefhebbers. We doen mee
omdat het elk jaar een leuke teamervaring is. En het levert altijd nieuwe
vriendschappen op. Maar misschien nog wel het meest omdat het zo’n beetje de
enige dag in het jaar is waarop zoveel mogelijk volwassenen binnen
georganiseerde chaos in de modder kunnen spelen. Ons team heet dan ook “50
tinten modder.”
Gijs van Rens (15) heeft
intussen wel al tien keer meegedaan, denk ie. "Het
is niet normaal hoeveel mensen je daar ontmoet. En door dat gekke spel en alle
modder is iedereen de hele tijd blij en vrolijk. Ik doe dus ook dit jaar zeker
weer mee, gewoon omdat het heel gezellig is. En al mijn vrienden en familie
zijn er ook. En hoewel het altijd mooi weer is met Kwalleballen is het toch wel
slim om als speler ook warme kleding mee te nemen. Want zelfs met het zonnetje
kan het tussen de wedstrijden door best fris zijn met zo’n nat pak.”
Omdat Kwalleballen eigenlijk een spelletje is uit het
handboek woudloper heeft het ook op jongeren uit de scoutswereld aantrekkingskracht,
zoals op Nick Priems (15) uit Heeswijk-Dinther. Hij deed nooit eerder mee, wat
brengt hem dit jaar naar het Kwalleballen? “Ik ken kwalleballen van Jong
Nederland bij ons in het dorp. Daar spelen we het vaak. Toen ik via social
media hoorde van het Kwalleballen in Valkenswaard was ik echt super
enthousiast. En bij het zien van de foto’s nog meer, haha. Bij Jong Nederland had
ik natuurlijk zo een heel team bij elkaar, want ze kenden het klappen van de
zweep al. En ja, het zal wel een modderige en (sportief) lompe dag worden. Maar
man, ik weet zeker dat dit een super leuke dag wordt. Een beetje modder houdt
ons echt niet tegen. Het spel is gewoon te leuk!”
